MI - Oświęcim
Parafia p.w. Św. Maksymiliana Męczennika
Plac świętego Maksymiliana Męczennika 2
32-602 Oświęcim
https://maksymilian.oswiecim.pl/index.php/stowarzyszenia/rycerstwo-niepokalanej
Serdecznie zapraszamy!
Rycerze Niepokalanej z Oświęcimia otrzymali życzenia i Błogosławieństwo
Ojca Św. Franciszka na 2018 rok. Tekst zamieszczamy poniżej:
Informacje bieżące znajdują się w gablocie MI oraz są publikowane w gazetce parafialnej. Wspólnota MI przy parafii działa od 2007 roku. Ma swój sztandar. W kościele znajdują się relikwie św. Maksymiliana, które zwykle po Nowennie do św. Maksymiliana są czczone przez wiernych. Członkowie naszej wspólnoty biorą udział we wszystkich rocznicach i uroczystościach związanych z naszym patronem w parafii i mieście. Poczet sztandarowy reprezentuje naszą wspólnotę na tychże uroczystościach. Od 2007 roku trwaliśmy w Nowennie Fatimskiej – organizując nabożeństwa Pierwszych Sobót Miesiąca i uczestnicząc we Mszach św. intencyjnych wynagradzających za grzechy ludzkości przeciw Niepokalanemu Sercu Maryi. Zapraszamy na te nabożeństwa w I-sze soboty każdego miesiąca – adoracja i modlitwa różańcowa wynagradzająca Niepokalanemu Sercu Maryi – od godz. 08:00 a następnie Msza św. intencyjna o godz. 09:00.
Od 2010 r. należymy do Krucjaty Różańcowej za Ojczyznę. Modlitwę różańcową w tej intencji prowadzimy w poniedziałki od godz. 17:45 w kościele. Z okazji 100-lecia założenia Rycerstwa Niepokalanej przez św. Maksymiliana, zgodnie z propozycją Centrum Narodowego w Niepokalanowie prowadziliśmy każdego 16 dnia miesiąca modlitwę różańcową i uczestniczyliśmy we Mszy św. w intencji nawrócenia
grzeszników. 16 października 2017 roku w 100 rocznicę założenia Rycerstwa prowadziliśmy różaniec i uczestniczyliśmy we Mszy św. w intencji Rycerstwa. Rozdawaliśmy Cudowne Medaliki. Z okazji w/w rocznicy braliśmy udział w Diecezjalnych uroczystościach w Hałcnowie
(30.IX.), a wcześniej w Żywcu i poświęceniu sztandaru wspólnoty MI w Żywcu. Nasza wspólnota Rycerstwa bierze czynny udział w nabożeństwach Fatimskich przy naszej parafii. Naśladując misyjną działalność św. Maksymiliana, wspomagamy misje Franciszkańskie i Salezjańskie. Współpracujemy z Kołem Misyjnym przy parafii (wielu naszych członków należy do Koła). Priorytetem dla nas jest wspomaganie datkami budowy Sanktuarium Maryjnego w Subukia w Kenii oraz adopcja kleryka też z Kenii (został w 2019 r. wyświęcony na kapłana). Wspomagamy także misje modlitwą. Rycerze naszej wspólnoty brali udział w Różańcu do granic, modlili się w kościele w kaplicy Fatimskiej – modlitwa za Ojczyznę i świat. Angażujemy się także w akcję za życiem. Wspieramy obrońców życia. Prowadzimy stałą prenumeratę Rycerza Niepokalanej oraz Miles Immaculatae (wydanie polskie). Polecamy Pisma św. Maksymiliana, konferencje oraz obejrzenie filmu pt. „Dwie
Korony”, z uwagi na bardzo interesujące przedstawienie postaci św. Maksymiliana Kolbe. Maryja!
Po zakończeniu Wielkiej Nowenny Fatimskiej w 2017 roku, Rycerze Niepokalanej w dalszym ciągu kontynuują nabożeństwa Pierwszych Sobót miesiąca, uczestniczą w Nabożeństwach Fatimskich, odmawiają Różaniec św., a obecnie (12 września 2018 r.) przystąpili do Fatimskiej Krucjaty Jednej Intencji, zaproponowanej przez Sekretariat Fatimski na Krzeptówkach w Zakopanem. Rycerze Niepokalanej z Oświęcimia, także proponują Rycerzom z diecezji, przystąpienie do Krucjaty Jednej Intencji. Bądźmy razem zjednoczeni jedną Intencją:
„By Maryja była bardziej znana i miłowana;
by Jej Wezwanie z Fatimy poznał i wypełnił świat”
NIECH NIEPOKALANE SERCE MARYI ZMIENI ŚWIAT!
OBJAWIENIA FATIMSKIE – ROZWAŻANIA
Fatima – to imię, które przez długi czas kojarzyło się z treściami antychrześcijańskimi, to imię jedynej córki Mahometa – proroka pierwszego czerwonego niebezpieczeństwa: religii walczącej z chrześcijańskim Kościołem. Boża Opatrzność sprawiła, że w czasie tworzenia się drugiego czerwonego niebezpieczeństwa – ateistycznego komunizmu – imię Fatima nabrało cudownego znaczenia dla wszystkich Maryjnych czcicieli. To właśnie w Fatimie Matka Boża Różańcowa objawiła się trójce portugalskich pastuszków. W trzecim roku I wojny światowej Najświętsza Panna zstąpiła na
ziemię, by przekazać światu orędzie pokoju. Trzymała w ręku różaniec, broń, której ludzie mogliby użyć dla zakończenia wszystkich wojen, a swoje czyste i niepokalane serce otwierała dla grzeszników. I taka nowa wizja Maryi – Matki nas wszystkich została ukazana światu.
Pierwsza wojna światowa ogarnęła całą Europę, pokrywając ją siecią zasieków i okopów wojennych.
Najtęższe umysły i cała ludzka siła zostały zaangażowane przez tych, którzy chcieli na swoją stronę przechylić szalę zwycięstwa. Jak nigdy dotąd cała nauka służyła wynalazkom wojennym, wykorzystując wszystkie laboratoria i fabryki, a zbliżający się pokój miał być jedynie preludium do następnej, jeszcze okrutniejszej wojny. W tym chaosie i nieprawdopodobnym zamieszaniu Matka Boża – wybiera nie uczonych, a prostaczków – nie mężów stanu, a trójkę małych dzieci – nie generałów, a pastuszków. Ich to właśnie uczyniła zwiastunami pokoju. Problemem świata jest to, że jego wielcy wybierają rozwiązania skomplikowane i czyniące zło. Tymczasem Jej orędzie jest tak proste i czyste. Pani Fatimska powiedziała: „Wojna się skończy i pokój nastanie, jeżeli będziecie się modlić: O mój Jezu, przebacz nam nasze grzechy, zachowaj nas od ognia piekielnego, zaprowadź wszystkie dusze do nieba i dopomóż szczególnie tym, którzy najbardziej potrzebują Twojego miłosierdzia”. Jeżeli się nawrócimy... Jeżeli będziemy odmawiać różaniec...
W czasie okrutnej wojny zstępuje na ziemię Królowa Pokoju. Przychodzi z różańcem w ręku i proponuje światu najprostszy sposób na zakończenie wojen i utrwalenie pokoju: „Odmawiajcie różaniec”... Dlaczego różaniec? Różaniec zaczyna się wspaniałym wyznaniem wiary, składem apostolskim, po którym następuje modlitwa Pańska - „Ojcze nasz”. To najwspanialsza modlitwa, której nauczył nas Pan Jezus, modlitwa, która jest ogniwem łączącym niebo z ziemią. Każda zaś dziesiątka zakończona jest wyrazem szacunku dla Trójcy Świętej, pozdrowieniem trzech Osób w Jednym Bogu: „Chwała”. Główną zaś modlitwą, powtarzaną w pięknym poetyckim rytmie, jest „Zdrowaś Maryjo”. Składa się ona z trzech części:
– pozdrowienia Anioła Gabriela
– błogosławieństw Elżbiety dla Maryi
– i części ułożonej przez Kościół, a wyrażającej miłość do Maryi – Matki Boga. Odmierzanie paciorków i rytmiczna modlitwa jest powiązana z ukrytą medytacją – rozważaniem tajemnic z życia Jezusa Chrystusa i Maryi.
I tak w poszczególnych tajemnicach: podążamy za Aniołem Gabrielem do Nazaretu, z Chrystusem, Słowem Wcielonym, zstępujemy z nieba do Betlejem, towarzyszymy Świętej Rodzinie w czasach dziecięctwa Pana Jezusa, łączymy się z Chrystusem Odkupicielem w Jego męce, z Maryją idziemy
poprzez zmartwychwstanie do Jej ukoronowania i chwały.
Maryja mówi: „Dla ratowania dusz Pan Bóg chce, aby na całym świecie zostało rozpowszechnione nabożeństwo do mojego Niepokalanego Serca”. W religii katolickiej Najświętsze Serce Pana Jezusa zawsze było łączone z Niepokalanym Sercem Maryi. W objawieniu fatimskim Maryja przypomina swoim dzieciom, jak bardzo ważne jest to ścisłe połączenie. Dlaczego? Najczystsze Serce Maryi, bez grzechu poczętej, jest najbliższe Sercu Jezusa. Grzech jest przyczyną wszystkich wojen. I chociaż winy doszukujemy się w różnych sytuacjach ekonomicznych i politycznych, to jednak u podstaw leży zawsze chciwość, pożądanie władzy, duma, okrucieństwo, bunt przeciwko Bogu, który zawsze jest skierowany przeciwko szczęściu ludzkości. Aby naprawić to zło, Zbawiciel nakazuje poświęcenie ludzkości Niepokalanemu Sercu Maryi. Jezus wzywa nas: Naśladujcie to Serce, którego pierwszą i największą miłością był zawsze Bóg. Niech serca ludzkie wzorują się na tym Sercu, które zawsze było wierne. Naśladujcie to Serce, które ukochało wszystkie dzieci Boże, a modląc się za nie, służy im w radości i pokoju. Maryja mówi: „Jestem Matką Bożą Różańcową, przyszłam upomnieć ludzkość, aby zmieniła życie i nie zasmucała Boga ciężkimi grzechami. Nie obrażajcie Boga, bo już i tak bardzo jest obrażany”. Zawsze jest tak, że w czasie szalejącej wojny ludzie w swojej rozpaczy zwracają się do Boga. Nawet zatwardziali grzesznicy wołają: Ratuj nas, Panie, i wybaw od konsekwencji tego, do czegośmy sami doprowadzili. W tym samym czasie cynicy ośmielają się zadawać pytanie: Jak Pan Bóg mógł do tego dopuścić, że ludzie z taką pasją oddają się wojnie, a w czasie pokoju ją planują? Wojna mija... Bóg jest zapomniany, a ludzie wracają z powrotem do swoich grzechów. Tylko wtedy nastąpi koniec wojen, kiedy ludzkość przestanie stać po stronie zła w walce z dobrem, kłamstwa w walce z prawdą, szatana w walce z Chrystusem. Zaniechanie grzechu przez ludzkość jest równoznaczne z zaniechaniem wojen. Jeżeli ludzie przestaną obrażać Boga, nie będą stwarzać powodów do nowych wojen. Książę Pokoju poprowadzi nas tylko wtedy, jeżeli nie będziemy przeciwko Niemu występowali i nie będziemy przybijali Go do krzyża.
Żyjemy w ciągłym zagrożeniu wojny atomowej i zdajemy sobie sprawę z niebezpieczeństwa użycia broni masowej zagłady. Wojna atomowa trwałaby nie kilka lat, lecz kilka godzin. I znowu, za sprawą Bożej Opatrzności, w czasie I wojny światowej Maryja jak gdyby przepowiedziała światu grozę bomby atomowej i jednocześnie wskazała nam drogę ratunku. Siedemdziesiąt tysięcy ludzi: wierzących i niewierzących, katolików i innowierców, zgromadziło się w Cova da Iria. Dzień był szary i smutny, padał deszcz. Nagle przestało padać, chmury rozstąpiły się, a na niebie ukazał się słoneczny krąg, który wirując z szaloną szybkością, rzucał snopy barwnych promieni świetlnych. Po kilku sekundach przerwy taniec słońca zaczął się ponownie. Nagle słońce oderwało się od sklepienia niebieskiego i jak gigantyczna bomba runęło w kierunku ziemi i ludzi. Ogromny krzyk grozy i trwogi wyrwał się z piersi tysięcy ludzi. Słońce zatrzymało się, a potem powróciło na swoje miejsce. Za wstawiennictwem Maryi, Matki rodzaju ludzkiego, groźba bomby atomowej oddala się. A Ona, nasza Matka, zawsze nas będzie ochraniać i prowadzić. Módlmy się, aby zaniechano użycia bomby atomowej.
Człowiek jest często wrogiem samego siebie. Rozmyślnie zamyka oczy naprawdę, odwraca się od swojego zbawienia i udaje, że go nie dostrzega. Nic więc dziwnego, że orędzie pokoju, głoszone przez Królową Nieba, spotkało się ze sprzeciwem tych, którzy są daleko od Boga. Władze administracyjne Fatimy potraktowały pastuszków jak kryminalistów. Użyto wszelkich sposobów, aby nie dopuścić do ponownego objawienia się Maryi. Złośliwe i gwałtowne prześladowania, konspiracja, brutalność i szantaż – to wszystko, aby ukryć przed światem najprostszą prawdę, sposób na zakończenie wojny i zachowanie pokoju – orędzie Matki Bożej Fatimskiej. Ludzie, którzy mają swoje wyszukane programy zbrojeniowe, programy równowagi siły i władzy oraz zachwianych budżetów, ci ludzie nie chcieli przyjąć planu Boga ani niezwyciężonej broni, różańca, który Maryja im ofiarowała.
– I tak mimo wszelkich prześladowań,
– mimo chęci ukrycia prawdy,
– mimo nienawiści i opozycji,
– wieści o Fatimie obiegły cały świat.
Papież Pius XII, przekazując światu orędzie fatimskie, poświęcił cały rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi, a miliony ludzi wzięło do ręki różaniec.
Nad horyzontem naszych czasów zawisła groźba Rosji:
– ateistycznego komunizmu,
– pogardy dla Boga,
– zniewolenia człowieka,
– terroru,
– tajemniczej Rosji: brutalnej w filozofii, gigantycznej w sile.
Aby chronić chrześcijańską demokrację, czyniono wiele prób i uciekano się do różnych sposobów. Ligi, petycje, negocjacje, usiłowania przekupienia – wszystko to upadało, kończyło się fiaskiem. Całkowite rozwiązanie należało do Maryi. „Jeżeli ludzie przyjmą me żądania, Rosja nawróci się i zapanuje pokój.”
Jakże skomplikowane są drogi ludzkie!
Jakże proste są drogi Boże!
Jeżeli poświęcimy świat Niepokalanemu Sercu Maryi...
Jeżeli będziemy odmawiać różaniec...
Jeżeli będziemy żałować za grzechy i czynić pokutę...
Jeżeli umiłujemy czystość i prawdę...
to Rosja odnajdzie swoją drogę powrotu do Ojca.
I tak Fatima stała się celem coraz liczniejszych pielgrzymek. Miliony ludzi przybywały tu, aby zobaczyć miejsce, w którym Najświętsza Panna zstąpiła na błogosławioną ziemię, by rozmawiać z trójką dzieci i przekazać światu swoje orędzie pokoju. Ludzie, którzy byli przepełnieni nienawiścią do Boga i Maryi, usiłowali zniszczyć mały dąb, na którym ukazała się Maryja, wysadzili w powietrze kaplicę Matki Bożej, grozili i wydawali różne rozkazy. Ale wszystkie te działania osiągały skutki wręcz przeciwne do zamierzonych. Z roku na rok przybywa coraz więcej pielgrzymek, a kult i nabożeństwo do Matki Boskiej Fatimskiej rozpowszechniły się na całym świecie. Z różańcem w ręku:
– siostry i księża,
– uczeni i analfabeci,
– indywidualnie i całymi rodzinami ,
– bogaci i biedni,
– trwają na modlitwie dniem i nocą.
Przyciąga ich Niepokalane Serce Maryi, pociąga droga, którą wskazuje nam Bóg – droga pokoju. Ci, którzy zwyciężyli grzech, odnieśli zwycięstwo w najważniejszej walce. „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi”. I wiernymi poddanymi Maryi, naszej Pani Fatimskiej.
FATIMSKA DROGA OCALENIA DLA ŚWIATA
1. Pokuta; świadoma intencja w modlitwie, w przyjęciu cierpienia oraz w podejmowanych dziełach pokutnych.
„Z wszystkiego, co tylko możecie, zróbcie ofiarę jako zadośćuczynienie za grzechy, którymi On jest obrażany, i dla uproszenia nawrócenia grzeszników. […] Przede wszystkim przyjmijcie i znoście z poddaniem cierpienia, które wam Bóg ześle”. Anioł – Fatima – 1916 „Ofiarujcie się za grzeszników i mówcie często, zwłaszcza gdy będziecie ponosić ofiary: O Jezu, czynię to z miłości dla Ciebie, za nawrócenie grzeszników i na zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko Niepokalanemu Sercu Maryi”. Matka Boża – Fatima – 1917
2. Codzienna modlitwa różańcowa.
„Odmawiajcie codziennie różaniec”. „Trzeba w dalszym ciągu codziennie odmawiać różaniec”. Matka Boża – Fatima – 1917
3. Poświęcenie się Niepokalanemu Sercu Maryi.
Przynajmniej raz w roku w dzień wspomnienia Maryi Królowej (22 sierpnia).
„Moje Niepokalane Serce będzie twoją ucieczką i drogą, która cię zaprowadzi do Boga”. Matka Boża – Fatima – 1917
4. Wynagrodzenie w pięć pierwszych sobót miesiąca; tzn, z intencją wynagradzającą Niepokalanemu Sercu Maryi przystąpić do spowiedzi, przyjąć Komunię św., odmówić jedną część różańca i odprawić 15-minutową medytację.
„Przybędę, aby prosić o poświęcenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu i o Komunię św. wynagradzającą w pierwsze soboty”.
„Jeżeli ludzie me życzenia spełnią, Rosja nawróci się i zapanuje pokój”. Matka Boża – Fatima – 1917
„Przekaż wszystkim, że w godzinę śmierci obiecuję przyjść na pomoc z wszystkimi łaskami tym, którzy przez pięć miesięcy w pierwsze soboty […] towarzyszyć mi będą w intencji zadośćuczynienia”. Matka Boża – Pontevedra – 1925
Ks. Stanisław Chabiński SAC Sekretariat Fatimski w Zakopanem - Krzeptówki